صادرات محصولات و مصنوعات چوبی
دکتر هومن باسره
ایران دارای منابع غنی از جنگل بویژه
در شمال کشور است و بهواسطه آن محصولات چوبی متنوعی را تولید
و صادر مینماید. بر اساس آمار و اطلاعات، از کل میزان چوب
تولید شده در ایران که شامل چوبهای صنعتی و غیر صنعتی
میباشد، حدود ۵۰٪ برای تولید مبلمان و سایر محصولات چوبی از
این دست، استفاده میشود. با این حال، برخی مشکلاتی مانند
کمبود مواد اولیه و تجهیزات مدرن، نبود استانداردهای کیفیتی
مشخص و نبود حمایتهای دولتی باعث میشود تولید محصولات چوبی
در ایران با چالشهایی مواجه باشد.
صادرات صنایع چوبی از ایران عمدتاً به کشورهای همسایه مانند
ترکیه، ارمنستان و امارات متحده عربی صورت میگیرد. این صادرات
شامل محصولات مختلفی از جمله مبلمان، کابینت، پارکت، درب و
پنجره چوبی و سایر محصولات چوبی است. با این حال، برخی از چالش
هایی که صادرکنندگان چوب با آن روبرو هستند عبارتند از:
نوسانات قیمت چوب، محدودیتهای زیست محیطی و مشکلات حمل و نقل.
تولید محصولات چوبی در ایران
مانعی برای صادرات محصولات چوبی و واردات چوب در کشور وجود
ندارد اما در تولید چوب و استفاده از منابع داخلی و جنگلهای
کشور محدودیت وجود دارد و بهسختی میتوان آمار دقیقی از تولید
چوب در ایران به دست آورد. بهدلیل محدودیت در منابع داخلی و
جنگلها، بهرهبرداری بی رویه از جنگلهای کشور متوقف شده و
زراعت چوب بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
چوبهای موجود در ایران که در تولید محصولات مورد استفاده قرار
میگیرند، به دو دسته تقسیم میشوند:
- چوبهای داخلی: چوبهایی مانند راش، ملچ، چنار، گردو، افرا و
ممرز میباشند و بیشترین مصارف آن در ساخت انواع مبلمان و درب
و دکور میباشد.
- چوبهای خارجی: بیشتر چوبهای خارجی از چوب درختان نوک سوزنی
مثل کاج وسرو میباشند که عمدتاً از روسیه و کشورهای حوزه
اسکاندیناوی و اطریش وارد میشوند.
در ایران، محصولات چوبی متنوعی تولید میشود که شامل موارد زیر
است:
۱. مبلمان: ایران یک تولیدکننده بزرگی در مبلمان چوبی است که
تولیدات آن شامل میز، صندلی، تخت، کمد و غیره میگردد.
۲. کابینت: کابینتهای چوبی برای آشپزخانه و حمام در ایران
بسیار محبوب هستند.
۳. پارکت: پارکت چوبی یکی از محصولات چوبی متداول در ایران است
که برای کفپوش استفاده میشود.
۴. درب و پنجره چوبی: دربها و پنجرههای چوبی نیز در ایران از
قدیم تولید میشده است.
۵. محصولات چوبی دکوراتیو: این مورد شامل قاب عکس، جعبههای
چوبی، مجسمهها و دیگر آیتمهای دکوری میشود.
این فهرست تنها بخشی از محصولات چوبی است که در ایران تولید و
بخشی از آن صادر میگردد.
صادرات محصولات چوبی از ایران
صادرات مصنوعات چوبی از ایران در سال ۱۴۰۰ حدود ۱۵۰ میلیون
دلار بوده است. این محصولات شامل مصنوعات چوبی دکوراتیو،
مبلمان، درب و پنجره، کابینت و کفپوش میشوند. این صادرات به
کشورهای مختلفی از جمله عراق، افغانستان، پاکستان و امارات
متحده عربی انجام میشود.
چالشهای متعددی در صادرات مصنوعات چوبی از ایران وجود دارد که
شامل موارد زیر است:
- نوسانات قیمت چوب: قیمت چوب ممکن است بهدلیل تغییرات در
بازار جهانی و هزینههای حمل و نقل نوسان داشته باشد.
- محدودیتهای زیستمحیطی: برخی از کشورها محدودیتهای
زیستمحیطی را برای واردات چوب اعمال میکنند که ممکن است
صادرات را محدود نماید.
- مشکلات حمل و نقل: حمل و نقل چوب و محصولات چوبی میتواند
چالشبرانگیز باشد؛ بهخصوص در مسیرهای طولانی.
راه حلهای ممکن برای چالشهای موجود در صادرات مصنوعات چوبی
ایرانی میتوانند موارد زیر باشند:
۱. افزایش کیفیت محصولات: با افزایش کیفیت محصولات چوبی، ایران
میتواند بازارهای جدیدی را جذب نماید و قیمتهای بالاتری را
دریافت کند.
۲. توسعه بازارهای جدید: با یافتن بازارهای جدید برای محصولات
چوبی، ایران میتواند وابستگی خود را به بازارهای خاص کاهش
دهد.
۳. توسعه زنجیره تامین محلی: با توسعه زنجیره تامین محلی،
ایران میتواند هزینههای حمل و نقل را کاهش دهد و بهطور کلی
بهرهوری را افزایش دهد.
عواملی مانند ارائه محصولات با کیفیت و تضمین کیفیت، از جمله
شرایط موفقیت در صادرات محصولات چوبی به بازارهای جهانی محسوب
میشوند. برای صادرات مصنوعات و محصولات چوبی از ایران به سایر
کشورها، بهویژه کشورهای همسایه، اقداماتی مانند تحقیق در
بازارهای هدف و تعیین نیازهای آنها، ارتقای کیفیت محصولات،
افزایش تولید و توسعه صنایع چوبی، تسهیلات و تخفیفات مالی و
مالیاتی برای تشویق صادرات، تسهیل در ترخیص کالا و ارتقای
سیستم گمرکی، توسعه شبکه حمل و نقل و ارتباطات، تسهیل در اخذ
مجوزهای لازم و تسهیل در انجام مراحل گمرکی میتواند مورد توجه
و استفاده بازرگانان و دولت قرار گیرد. همچنین، برای افزایش
صادرات، میتوان از شرکت در نمایشگاههای بینالمللی، تبلیغات
در شبکههای اجتماعی و ایجاد روابط تجاری با شرکتها در کشور
مقصد استفاده کرد.
* استفاده ار مطلب با ذکر نام منبع و مولف مجاز است