Overlay GIF Phone Icon

۱۴۰۳/۱۲/۴

بحران در صنعت خودروی آلمان به عنوان اقتصاد برتر اروپا 

صنعت خودرو، به رشد آلمان به عنوان قدرت اقتصادی اروپا کمک کرد اما اکنون، این صنعت، بشدت در بحران است. خودروسازان آلمان با یک توفان تمام عیار روبرو هستند. تغییر از موتور احتراقی که مهندسی آلمانی را به نمایش می‌گذارد، به خودرو‌های برقی کم‌پیچیده‌تری که آلمان فناوری حیاتی باتری آن‌ها را کنترل نمی‌کند، کاهش تقاضا برای خودرو‌های برقی در اروپا، هزینه‌های انرژی و نیروی کار بالا، سقوط فروش در بازار چین و ورود رقبای چینی به اروپا، دست به دست هم داده و عرصه را بر خودروسازان آلمانی تنگ کرده‌اند. حال ممکن است یک ضربه بیشتر از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا هم در راه باشد. ترامپ تهدید به اعمال تعرفه‌هایی کرده که سیستم تجارت آزاد را که زیربنای موفقیت اقتصاد صادرات محور آلمان است، نابود می‌کند.

به گزارش ایسنا، مشکلاتی که بخش کلیدی آلمان را آزار می‌دهد، عامل اصلی شکست احتمالی اولاف شولتز، صدراعظم آلمان در انتخابات ۲۳ فوریه خواهد بود، زیرا رای‌دهندگان نظر خوبی نسبت به برنامه اقتصادی او ندارند. نیلز ریدکر، معاون‌اندیشکده «مرکز ژاک دلور» در برلین، گفت: اقتصاد تحت فشار زیادی بود که همه‌گیری کرونا و سپس جنگ، آن را پنهان کرده بود. اما اکنون این فشار‌ها عیان شده‌اند و مردم بسیار نگران هستند. این بر سیاست آلمان تأثیر منفی می‌گذارد.

در فاصله کمتر از یک هفته تا رای‌گیری، فردریش مرتس، رقیب شولتز از ائتلاف محافظه‌کار، در نظرسنجی‌ها از حمایت ۲۹ درصد حمایت برخوردار بود، در حالی که حزب سوسیال دمکرات او، با ۱۶ درصد، در رتبه سوم قرار داشت. اما حتی پیروزی محافظه‌کاران نیز بعید به نظر می‌رسد که راه‌حلی سریع برای مشکلات صنعت خودروسازی آلمان ارائه کند. اخراج کارکنان در سراسر این صنعت، رشد اقتصادی کم‌رمق و این احساس که آلمان دیگر در مسیر شکوفایی نیست، اندوه و ملال را در این کشور تشدید کرده و به ظهور حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» که اکنون در نظرسنجی‌ها در رتبه دوم (۲۱ درصد) قرار دارد، کمک کرده است.

اگرچه آلمان وارد سومین سال متوالی رکود خود می‌شود، ریشه مشکلات اقتصادی این کشور به سال ۲۰۱۹ بر می‌گردد که اقدامات کربن زدایی به طور جدی آغاز شد و قدرت صنعتی سنتی این کشور را تهدید کرد. در این بین، چین که صنعت آلمان زمانی برای سود‌های کلان به این کشور تکیه می‌کرد، به بزرگترین رقیب آن تبدیل شده است. غول‌های خودروسازی آلمان دهه‌ها پیش زمانی که فروش خودرو‌های داخلی در حال افزایش بود، وارد بازار چین شدند. در سال ۲۰۱۸، زمانی که بازار خودرو‌های جدید چین برای اولین بار از دهه ۱۹۹۰ افت کرد و سه درصد کاهش یافت، روند موفقیت آلمانی‌ها در آسیا، معکوس شد. این بازار در سال ۲۰۱۹ نیز، قبل از این که همه‌گیری کرونا باعث فلج شدن بازار‌های جهانی شود، هشت درصد کاهش یافت.

این روز‌ها، سهم بازار سه خودروساز بزرگ آلمانی در حال کاهش است، زیرا رقبای چینی، خودرو‌های برقی ارزان‌تری را معرفی می‌کنند که اغلب از فناوری بهتری برخوردار هستند. در سال ۲۰۲۴، فروش بی‌ام دبلیو در چین، ۱۳ درصد کاهش یافت. فروش مرسدس بنز، هفت درصد کاهش یافت و فولکس واگن که چین را بزرگترین بازار خود می‌داند، ۱۰ درصد کاهش فروش داشت.

نوآ بارکین، مشاور ارشد گروه مشاوره رودیوم گفت: برای مدت طولانی آنقدر اوضاع در چین خوب بود که خودروسازان آلمانی، با وجود مشکلاتی که اکنون تجربه می‌کنند، در تلاش هستند تا جادوی دهه‌های گذشته را بازسازی کنند. اما آلمان و متعاقب آن، اروپا، در معرض از دست دادن چیزی بیشتر از سود شرکت‌ها در چین هستند. به گفته بارکین، اتکای خودروسازان آلمانی به بازار چین، به پکن اهرم نفوذی بر برلین می‌دهد زیرا آن‌ها اساساً می‌توانند از این وابستگی‌ها به شکل سلاح استفاده کنند.

کمیسیون اروپا، سال گذشته، خودرو‌های برقی ساخت چین را هدف تعرفه قرار داد اما آلمان علیه این اقدامات لابی کرد و به نگرانی‌های تلافی جویانه، اشاره کرد. مرتس قول داده است که این وابستگی به چین را قطع کند، حتی اگر برای خودروسازان هزینه داشته باشد. او به شرکت‌های آلمانی نسبت به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ‌تر در چین هشدار داده است.

علاوه بر مشکلات خودروسازان، مسأله هزینه‌های انرژی بالاتر وجود دارد که پس از آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین افزایش یافت و ریسک ذاتی تصمیم آلمان برای وابسته کردن اقتصادش به گاز ارزان روسیه را برجسته کرد. انرژی گران قیمت همچنین باعث بالا رفتن هزینه‌های فولاد و آلومینیوم می‌شود که مواد حیاتی برای صنعت خودرو هستند. بدتر از آن، ترامپ با تعرفه‌های جدید خود، این دو فلز را هدف قرار داده است.

خودروسازان آلمانی نیز با بالاترین هزینه‌های نیروی کار در جهان روبرو هستند که میراث اتحادیه‌های قدرتمند و چندین دهه سود‌های سنگین از چین است. تلاش‌ها برای فرار از این هزینه‌ها، بر اقتصاد گسترده‌تر تأثیر می‌گذارد. بر اساس گزارشی که کمیسیون صنعت‌زدایی منتشر کرد، از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳، با مهاجرت خودروسازان آلمانی به کشور‌های ارزان‌تر، تولید در آلمان، هشت درصد کاهش یافت.

ولکس واگن سال گذشته، برای اولین بار در تاریخ ۸۷ ساله این شرکت، با درخواست برای کاهش ۱۰ درصدی دستمزد و تعطیلی سه کارخانه خودروسازی در آلمان، اتحادیه‌های خود را متحیر کرد. این غول خودروسازی در مواجهه با خشم کارگری و هشدار‌های اعتصاب، از این تصمیم عقب نشینی کرد و در‌های کارخانه‌هایش را باز نگه داشت. با این حال، کارگران هم با کاهش حقوق و مزایا موافقت کردند.

خودروسازان آلمانی همچنین روی برقی کردن خودرو‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند و میلیارد‌ها دلار برای توسعه مدل‌های جدید و تجهیزات مجدد کارخانه‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند. اما تصمیم ائتلاف شولتز در اواخر سال ۲۰۲۳ برای پایان دادن به یارانه‌های سخاوتمندانه خودرو‌های برقی، باعث شد تا فروش این خودرو‌ها در آلمان ضربه بخورد. مرتس به همراه سایر محافظه‌کاران، از اتحادیه اروپا می‌خواهد که برنامه‌ریزی خود را برای حذف خودرو‌های موتور احتراقی تا سال ۲۰۳۵، کنار بگذارد. اما خودروسازان از‌ایده تغییر اهداف اتحادیه اروپا هیجان‌زده نمی‌شوند، زیرا این امر می‌تواند برنامه‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت آن‌ها به سمت برقی‌سازی را بهم بزند.

ترامپ با لغو یارانه‌های برقی آمریکا و درخواست برای تولید حداکثری نفت و گاز، توپ دیگری را وارد این محاسبات کرده است. بعلاوه، اگر او تعرفه‌هایی را علیه کانادا و مکزیک اعمال کند، می‌تواند دهه‌ها برنامه‌ریزی دقیق خودروسازان آلمانی برای بازار آمریکای شمالی را خدشه‌دار کند و به مشکلات اصلی آن‌ها بیفزاید.

خودروسازان آلمان باید بفهمند که آیا مهارت مهندسی سنتی آلمان، همچنان قادر به تولید خودرو‌های برقی جذابی است که رقبای چینی را شکست دهند و دوباره خودرو‌ها را به نیروی محرکه اقتصاد آلمان تبدیل کنند. مرتس نیز باید اقتصاد آلمان، بوروکراسی بدنام، هزینه‌های بالا و ریسک گریزی ریشه‌ای را که در سیاست‌های این کشور، از حذف ترمز بدهی و جلوگیری از استقراض دولت گرفته تا کاهش مزایای رفاهی، گنجانده شده است، اصلاح کند.

بر اساس گزارش پولیتیکو، مرتس در اظهاراتش در ژانویه گفت که تمایل دارد رهبری قویتری را در اروپا ارائه نماید. سؤال این است که آیا این برای نجات آلمان و خودروسازان آن کافی است؟ ماتیاس زینک، رئیس لابی تأمین‌کنندگان خودروی CLEPA و مدیرعامل شرکت سازنده قطعات خودرو Schaeffler گفت: من دوست دارم آلمان را آلمان قدرتمند در اروپای قویتر، ببینم، اما در این مورد شک دارم.

* انتشار مطلب با ذکر منبع "مجله واردات و صادرات" مجاز می‌باشد

 

تخصیص ۷۳۰ میلیون دلار ارز نیمایی به واردات پارچه

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران گفت: در سال ۱۴۰۲، به واردات پارچه‌هایی که مشابه آنها در داخل کشور تولید می‌شود، ۷۳۰ میلیون دلار ارز نیمایی اختصاص یافت و جریان تخصیص ارز دولتی به واردات این اقلام هنوز ادامه دارد.

اقدامات بانک مرکزی برای رسیدگی به تعهدات ارزی صادرکنندگان

تعیین مهلت ایفای تعهدات صادراتی و معرفی متخلفین به قوه قضاییه در صلاحیت کارگروه برگشت ارز حاصل از صادرات متشکل از ۱۱ عضو بوده که بانک مرکزی تنها یکی از اعضای این کارگروه در کنار ۱۰ عضو دیگر است.

پیش‌بینی استقبال گسترده از نمایشگاه تجارت با اوراسیا در تهران

سفیر ایران در روسیه با اشاره به میزبانی تهران از سومین نمایشگاه بین‌المللی «تجارت با اوراسیا» گفت: شرکت‌های فعال از کشور‌های عضو اتحادیه اقتصادی اوراسیا استقبال گسترده‌ای از این نمایشگاه داشته‌اند که نویدبخش برگزاری مطلوب این رویداد چندجانبه است.

اعلام برنامه حمایت از صادرکنندگان توسط دولت کانادا

دولت فدرال کانادا در واکنش به تعرفه‌های اخیر آمریکا که شراکت تجاری طولانی‌ مدت بین دو کشور را مختل کرده و منجر به افزایش هزینه‌ها برای شهروندان آمریکایی و کانادایی شده است، مجموعه‌ای از اقدامات را اعلام کرده است.

تخصیص ارز نیمایی به واردات گوشت کارخانه‌های سوسیس و کالباس

رییس شورای تامین دام کشور گفت: گوشت‌های منجمدی که اکنون با ارز نیمایی وارد می‌شود به عنوان ماده اولیه تولید کارخانه‌های تولیدکننده سوسیس و کالباس استفاده می‌شود و افزایش نرخ ارز واردات گوشت منجمد سبب می‌شود تولیدکنندگان سوسیس و کالباس دام‌های ماده پیر را جایگزین گوشت وارداتی کنند.

درخواست رئیس اتاق ایران از مجمع تشخیص مصلحت در مورد FATF

رئیس اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام خواست که با نگاه به آخرین رهنمودهای مقام معظم رهبری در زمینه لوازم «تحول» در جامعه مسلمین، تصمیمی راهگشا، قاطع و تمام‌کننده به نفع اقتصاد ایران اتخاذ نمایند.